Inspirerende momboss: Marisca van Mamablogger

De definitie van Momboss: een moeder die niet in loondienst, maar voor zichzelf werkt. In het woordenboek kom je het woord Momboss nog niet tegen, maar dat zou wel moeten. Want deze inspirerende power vrouw verdiend zeker een plekje in de Dikke van Dale. Omdat ik erg benieuwd ben hoe je nu precies een eigen bedrijf start, ben ik de Inspirerende Momboss serie gestart. Elke week lees je het verhaal van een nieuwe momboss, waarin zij deelt hoe zij ooit is begonnen, hoe ze alle ballen hoog weet te houden en welke tips zij heeft voor vrouwen die ook dromen van een eigen bedrijf.

Deze week een interview met Marisca van Mamablogger!

Kun je ons wat meer over jezelf en je achtergrond vertellen?

Hoi! Ik ben Marisca Kenter- van der Zwaan, 32 jaar en getrouwd met Patrick. Samen zijn wij de trotse ouders van zoons Milan en Floris. Ik heb eigenlijk de opleiding SPW4 gedaan en heb ruim 8 jaar als activiteitenbegeleider gewerkt bij blinde en slechtziende ouderen. Een ontzettend leuke doelgroep, maar ik wist eigenlijk ook wel dat mijn ambities ergens anders lagen…

En toen begon je je eigen bedrijf en werd je een Momboss! Vertel, wat voor bedrijf ben je gestart?

Naast mijn werk als activiteitenbegeleider begon ik mijn eigen webshop in kleding, sieraden en modeaccessoires. Dit wilde ik al heel lang en heel graag, maar nu besloot ik ervoor te gaan met de zekerheid van mijn eigen baan ernaast.

Uiteindelijk ben ik voor de webshop gaan bloggen en dat was een enorme eyeopener! Als kind zijnde schreef ik al heel veel en heel graag en mijn blogs werden steeds persoonlijker. Toch heb ik de webshop 5 jaar lang gehad, maar ben ik er uiteindelijk mee gestopt voor het bloggen. Uiteindelijk werd Mamablogger een feit!

Hoe kwam je op het idee om voor jezelf te beginnen? En hoe wist je überhaupt waar je moest beginnen?

Ik wilde al heel lang ondernemen en het gewoon proberen, maar met zo min mogelijk risico. Uiteindelijk werd dat een webshop omdat ik dan geen huur voor een pand hoefde te betalen bijvoorbeeld. Dit gaf mij de ruimte om voorzichtig te gaan starten en wel te zien waar het schip strandde. Mij droom was om geld te verdienen aan de webshop. Nu was de winst van de webshop financieel gezien erg minimaal, maar uiteindelijk heb ik alles wat ik nu doe en heb aan de webshop te danken. Zonder was ik denk ik nooit gaan bloggen en had ik ook niet de baan gehad die ik nu heb. Ik werk namelijk ook nog als online communicatie medewerker voor dezelfde organisatie waar ik als activiteitenbegeleider ook voor werkte!

Zowel voor de webshop als voor de blog heb ik heel veel moeten leren en ben ik avonden bezig geweest met van alles en nog wat om het maar onder de knie te krijgen. Destijds was er nog heel weinig info over het starten van een webshop. Maar dat werd langzaamaan steeds meer. Ook over het starten van je eigen blog vind je de laatste jaren steeds meer info en er zijn een hoop boeken over te koop. Het begin is er dan wel, maar uiteindelijk moet je het nog wel zelf doen.

Heel veel moeders hebben dromen die ze nooit waar maken. Wat gaf jou het lef om voor je droom te gaan en je eigen bedrijf te starten?

Ondanks dat ik weinig financiële risico’s liep vond ik het toch doodeng, want ik stak er toch aardig wat geld in en dat terwijl we dubbele woonlasten hadden. Nu ging het niet om duizenden euro’s, maar je wilt je geld toch terugverdienen en het liefst met wat winst. Daarnaast startte ik midden in de crisis, ook geen handige tijd haha.

Verder had ik behoorlijke last van faalangst. Ik wilde mij heel erg bewijzen tegenover alles en iedereen. Ik denk stiekem dat dat wel gelukt is.

Wat mij het lef gaf? Mijn zoon Milan die toen net was geboren. Ik wilde hem in de jaren erna laten zien dat je met hard werken ver kan komen en dat je vooral je dromen achterna moet gaan. Als je niets doet, gebeurt er ook niets.

Tot slot heb ik een hele lieve man en ouders die mij altijd steunen en in mij geloven.

Wat is jouw grootste tip voor het hooghouden van alle ballen?

Nou, heel eerlijk? Het is best pittig. Ik werk 32 uur per week en ben minstens 28 uur per week bezig met Mamablogger. Daarnaast is Milan nu 7 en hebben we een zoontje van bijna 9 maanden. Dit alles lukt omdat mijn man twee dagen per week ouderschapsverlof heeft opgenomen en mijn ouders ook bij willen springen als het nodig is.

Verder valt of staat alles met een hele goede planning, maar dan moet je alles wat je doet ook écht heel erg leuk vinden. Dan voelt het namelijk niet als werk en krijg je er juist energie van.

Hoe vind je tijd voor jezelf in jouw drukke Momboss bestaan?

De weekenden zijn heilig. Ik kan best in de ochtend tot ongeveer 10.00 uur werken aan Mamablogger, maar daarna is het tijd voor leuke en gezellige dingen met het gezin. Tijd helemaal voor mijzelf schiet er wel echt bij in momenteel, maar dat heeft niet. Ik wil juist heel graag ieder vrij moment bij de jongens en bij Patrick zijn.

Hoe ziet een typische ochtend eruit voor jou?

Druk! Ik sta om 5.30 uur op en mijn jongens zijn ook zo vroeg. Ik maak de bedden op, kleed Floris alvast aan. Leg Milans kleren klaar, gooi de ramen open en gooi een was in de wasmachine.

Daarna heb ik nog heel even de tijd om snel wat mail te beantwoorden. Vervolgens snel naar de keuken voor het ontbijt. Dit is meestal om 6.30 uur en hier nemen we echt de tijd voor. We kijken het nieuws, kletsen wat en ik deel mijn blogposts van die dag op alle social media kanalen etc.

Rond 7.10 uur ruim ik de tafel af, kleedt Milan zich aan en doe ik de vaat (we hebben helaas geen vaatwasser). Ik maak het aanrecht schoon, pak de tassen in en hang snel de was op of gooi hem nog even in de droger. Dit alles moet heel erg snel.

Daarna was ik mijzelf, kleed ik mijzelf aan en doe ik mijn haar en make-up. Mocht er nog tijd over zijn maak ik nog even het toilet schoon bijvoorbeeld. Daarna lopen we rond 8.00 uur naar mijn ouders waar ik Floris heen breng. Vanuit daar breng ik Milan naar school en fiets ik vervolgens naar mijn werk.

Woensdag ben ik vrij en als Floris en ik dan thuiskomen van Milan naar school brengen, ga ik aan het werk. Op woensdag en donderdag is Patrick thuis en heb ik iets langer de tijd voor mail etc. voor ik naar mijn werk ga.

Op welk moment ben je het meest trots sinds de start van jouw eigen bedrijf?

Ik heb met de webshop heel veel voor elkaar gekregen en ook voor Mamablogger heb ik hele gave dingen mogen doen. Er is niet één ding te noemen, maar dat zoveel grote merken met mij samen willen werken is nog steeds heel erg bijzonder!

Wat was het beste advies dat je kreeg?

Gewoon doen! Dan “faal” je maar een keer, dan weet je in ieder geval hoe het niet moet.

Heb je nog dromen/wensen?

Ja! Ik zou heel graag iedere maand een standaard salaris willen verdienen met Mamablogger. Niet zozeer om te kunnen stoppen met werken, maar gewoon voor de extra en om te sparen. Daar kunnen we dan lekker van genieten en ons huis opknappen. Nu is alles nog heel variabel, maar een standaard bedrag waar we ook van rond zouden kunnen komen zou erg lekker zijn.

Welke tips zou je willen meegeven aan vrouwen die ook dromen van een eigen bedrijf?

Je kunt al heel klein beginnen dus begin gewoon. Vind je het eng? Logisch, want de hypotheek betaalt zichzelf niet. Natuurlijk zijn er succesverhalen van vrouwen die hun baan hebben opgezegd en zijn begonnen, maar dat is niet altijd mogelijk. Sterker nog, staar je daar niet blind op. Dat wil natuurlijk niet zeggen dat het niet kan lukken.

Begin bijvoorbeeld gewoon naast je baan en ga stap voor stap aan het werk. Lees je in, bouw aan je website, baken de tijd voor je bedrijf af en ga er vol voor. Misschien kun je daarna ouderschapsverlof opnemen en de dagen uitbreiden, of misschien durf je wel in contracturen te minderen. Er zijn meer wegen die naar Rome leiden.

Dank je wel Marisca voor het delen van jouw verhaal!