Ok, de titel van dit artikel klinkt misschien wat zwaarder dan dat het in werkelijkheid is. Maar ik weet even niet hoe ik het anders moet verwoorden. Het voelt voor mij de laatste tijd alsof alles wat lastiger gaat.
Dieptepunt
Afgelopen zomer zat ik op een soort van dieptepunt voor mijn gevoel. Ik voelde me zo ongelukkig met mijn lijf en met mezelf. Boos op mezelf dat ik die stomme knop maar niet kon omzetten. Waarom ben ik wel streng voor mijn kinderen voor wat betreft gezond eten en weinig snoepen, maar kan ik dat voor mezelf niet zijn? Na de vakantie besloot ik dat ik er wat aan ging doen. Ik ging trainen met een personal trainer en dat werkte! Ik begon af te vallen en strakker in mijn vel te zitten. De complimenten vlogen me om de oren en dat motiveerde enorm.
Stress
Totdat het afgelopen december wat minder lekker ging. Ik voelde me constant opgejaagd, gestresst en ontzettend druk in mijn hoofd. Zo kreeg ik al een halve zenuwinzinking bij de gedachte aan de wekelijkse zwemles. Die ruimte triggerde iets bij mij. Ik was al geïrriteerd als we de auto daar parkeerde. Terwijl ik dat in de periode daarvoor niet had.
Klachten
Ook kreeg ik vage klachten die ik niet eerder had gehad. Zo had ik van de een op de andere dag ineens een heel pijnlijke mond en tong. Ik ben toen meer vitamines gaan slikken maar dit leek niet te helpen. Pas na een week of drie was het ineens weer over. En soms werd ik uit het niets ineens heel duizelig. Dat kon dan wel een hele middag aanhouden.
Ik merk aan alles dat het momenteel gewoon even wat moeizamer gaat. En ja, dat lontje…Dat is ook weer korter. Kinderen voelen het perfect aan wanneer jij je even niet zo goed voelt. Dan worden ze onuitstaanbaar…. Wanneer ik een goede dag heb, hebben zij dat ook. Wanneer ik een minder goede dag heb…….Berg je dan maar.
Oorzaak
Als ik aan iemand vertel dat ik me momenteel gestresst voel, refereren ze meteen naar het hebben van drie kinderen. ” Komt het omdat je drie jongens hebt?” Nope. Absoluut niet. Matthias is een makkelijk mannetje en ja, natuurlijk heeft hij ook zijn buien. En die andere twee mannen zijn vaak ondeugend en hebben regelmatig (of toch iets meer dan regelmatig) ruzie met elkaar, maar ik vind het leven met drie jongens geweldig. Ik zou niet anders willen.
Waardoor ik me dan zo gestresst voel? Ik denk door meerdere factoren. Ik wil niet op alles ingaan want ik heb, ondanks de blog, toch nog wel iets van een privéleven ; ). Er zijn een aantal factoren die voor dit gevoel zorgen en een deel van die factoren heb ik zelf in de hand. Daar moet ik dan ook echt mee aan de slag.
Huisarts
Ik ben twee weken geleden bij de huisarts geweest en ben inmiddels bezig met werken aan het verminderen van die stress. En ik heb een aantal hele lieve vriendinnen tegen wie ik van me af kan kletsen (die vriendinnen zijn goud waard!!). Gaat dus gewoon weer goed komen met mij en het is niet zo dat ik overspannen of ongelukkig ben. Ik voel me nog steeds het gelukkigste meisje (ok ok, vrouw…) van de wereld met mijn vier knappe mannen!
Waarom ik dit (deels vage) verhaal met jullie deel? Omdat ik heel veel dingen met jullie deel (meestal positief) en het ook belangrijk vind om te delen als het iets minder gaat. Tot op bepaalde hoogte natuurlijk 🙂 En het was iets rustiger op de blog en op social media, dan weten jullie nu waarom! Ik ga natuurlijk gewoon lekker door met bloggen want daar krijg ik enorm veel energie van!
1 comment
Kan het zijn dat die duizeligheid ontstaat door hyperventilatie? Hoop dat je snel opknapt!