Als ik later groot ben, dan word ik zangeres

Je zou het haast vergeten, dat ik behalve mama, ook nog echtgenote ben, vrouw, werknemer, vriendin, dochter en….zangeres. Of nou ja, geen professionele dan… Maar ik vind het wel heel erg leuk om te doen. Onder de douche voornamelijk. Maar dit was niet altijd zo.

Zo heb ik op Haarlem Jazz gestaan met mijn toenmalige band, opgetreden op bruiloften, gezongen op mijn eigen bruiloft, een talentenjacht gewonnen én meegedaan aan de allereerste serie van The Voice.

Zingen op Haarlem Jazzfestival

Ok, even rewind…. Zingen doe ik al vanaf dat ik kon praten en toen ik op de middelbare school eindexamen kon doen in het vak muziek, heb ik dat dan ook meteen gedaan! Want ik vind niets leuker dan muziek maken. Op de muziekavond traden we met een aantal klasgenoten op. Ontzettend leuk om te doen en het smaakte naar meer. Voor ik het wist werd ik gevraagd door een bestaande band, om hun zangeres te worden en een maand later stond ik op een podium in de stad tijdens het jaarlijkse jazzfestival. Doodeng maar zo gaaf om te doen!

Dit deden we twee jaar achter elkaar met tussendoor wat optredens op bruiloften en feestjes en daarna ging de band helaas uit elkaar. Niet lang daarna zag ik een oproep in de plaatselijke kroeg, waarbij ze op zoek waren naar talent voor hun talentenjacht. Na lang twijfelen (want ik ben nu eenmaal niet iemand die heel erg van de spotlight houdt) schreef ik me in, haalde de tweede ronde en won uiteindelijk de talentenjacht! Wat ik gewonnen had? Een demo cd opnemen in de Wisseloord studio’s!

Opname in Wisseloord Studio’s

Ik mocht drie nummers opnemen. Terwijl ik daar in die studio aan het inzingen was, kwam er een man binnen en vroeg me even mee te komen en Against all odds te zingen terwijl hij me begeleide op piano. Hij bleek de producer van o.a. Kane en Volumia! en wilde mij, samen met de studiobaas een contract aanbieden. Ik kreeg wat bedenktijd en moest een aantal weken later terugkomen. Wat een spannende tijd was dat! Om een heel lang verhaal kort te maken. Ik heb het uiteindelijk niet gedaan. Ik was 18 jaar, had nog totaal geen levenservaring en vond het doodeng. Ze hadden het over image en videoclips en het zweet brak me uit.

Spijt?

Soms heb ik wel een klein beetje spijt dat ik toen nee heb gezegd, maar aan de andere kant, het voelde niet goed en ik weet ook niet hoe het had uitgepakt. Jaren later las ik over een nieuwe TV show: The Voice. Samen met een vriendin gingen we op roadtrip 🙂 Naar de voorrondes van The Voice. Ik zong daar een nummer voor een 4 koppige jury. Nadat ik klaar was vroegen ze me nog iets te zingen. Ik wist niet hoe ik het had, ik had zoals gevraagd maar één nummer ingestudeerd en moest nu even snel een ander nummer bedenken.

Nadat ik klaar was mocht ik weer bij de rest van de auditanten gaan zitten. Eén voor één werden ze weggeroepen en kwamen ze ook niet meer terug. Terwijl ik daar nog steeds zat. Uiteindelijk mocht ik binnenkomen en werd er meteen een heel interview afgenomen. Ik wist meteen dat ik door was naar de tv rondes.

The Voice

Een aantal weken later werd ik gebeld dat ik naar de studio’s moest komen voor de tv opnames. Ik kreeg ook meteen een contract opgestuurd dat ik vooraf moest ondertekenen. En dat contract, dat was nogal wat. Ik had er een slecht gevoel bij… Mijn gevoel bleek te kloppen want een aantal dagen laten stond er een artikel over in de krant met de kop: Wurgcontract bij nieuwe talentenjacht. Je begrijpt…ik heb het niet gedaan.

Elke keer zo dichtbij maar toch steeds weer afhaken, story of my life. Heb ik spijt? Heel soms denk ik natuurlijk wel, hoe zou mijn leven er nu uitzien als ik ja had gezegd? Was ik dan misschien professioneel zangeres geweest? Maar dan kijk ik naar mijn drie zoons en dan weet ik dat ik de juiste keuze heb gemaakt….