Lange tijd verkeerde ik nog in de ontkenningsfase maar vorige week donderdag moest ik het echt onder ogen zien: onze baby werd twee jaar! Twee jaar! Hoe dan? Gisteren zat hij nog in mijn buik toch? Hoewel het ook wel fijn is dat hij ouder wordt, mis ik dat kleine baby-achtige wel enorm hoor! Maar goed, kleine mannetjes worden nu eenmaal (snel) groot! Vandaag vertel ik jullie hoe het met Matthias gaat!
Mannengezin
Op 3 oktober 2017 maakte hij ons (mannen) gezin compleet. Na een vlotte bevalling mocht ik hem zelf aanpakken en meteen vanaf het eerste moment hielden Bas en ik zo zielsveel van hem. De dagen erna was het alsof hij er altijd al was geweest. Hij ging meteen helemaal mee in het ritme van ons gezin. Met twee schoolgaande grote broers (toen nog één schoolgaande en één die naar de opvang ging) moest dat ook wel, want we moesten toch elke keer zijn broers brengen en halen. Dus als dat dan net tijdens zijn slaapje was, dan legde ik hem gewoon in de wagen en sliep hij daar lekker verder.
Peuterspeelzaal
Inmiddels is hij dus vorige week twee geworden en gaat hij nu zelf één dag per week naar de opvang en twee ochtenden naar de peuterspeelzaal. Hoewel hij in het begin best even moest wennen op de opvang, gaat het nu al een hele tijd hartstikke goed en heeft hij het daar enorm naar zijn zin.
Vorige week begon hij dan ook op de peuterspeelzaal. Hoewel het qua opvang niet nodig is omdat ik thuis werk, wilden we hem wel graag twee ochtendjes peuterspeelzaal geven. Dit hebben we bij zijn grote broers ook gedaan en zij vonden het zo leuk en leerden er zo veel! Wat ik ook een enorm voordeel aan de peuterspeelzaal vind, is dat deze zich in de school bevind. Zo kenden de mannen hun toekomstige school en een groot deel van hun klasgenootjes al voordat ze naar school gingen. Dit scheelde zo veel bij het wennen op de eerste schooldag! Het was niet heel veel nieuws voor ze omdat het allemaal al zo vertrouwd was!
Daarnaast vind ik het ook fijn dat Matthias lekker met leeftijdsgenootjes kan spelen en als ik hem ophaal dan komt hij met een brede glimlach naar buiten. Ook bij het wegbrengen gaat het goed! Ik was even bang dat hij zou moeten wennen, maar die eerste dag dat ik hem bracht, liep hij naar binnen, ging hij spelen en zei hij:”doei mama”. Ik droop dus maar af, haha.
Babykleding opruimen
Ik vind hem ineens zo groot worden. Letterlijk en figuurlijk, want ik moet ineens ook weer aan een grotere kledingmaat geloven. Pas geleden ging ik zijn kamertje opruimen en schoonmaken en mestte ik ook zijn kledingkast uit. Al die lieve, kleine baby kleertjes past hij gewoon echt niet meer. Ik heb het nog vrij lang in de kast laten hangen maar vorige week vond ik het tijd worden om alle babykleding eruit te halen zodat ik ruimte heb voor nieuwe kleding en iemand anders blij kan maken met zijn oude kleding.
Lekker kletsen
Hij kletst de oren van onze kop. En zingen doet hij nog liever. ‘s Ochtends als hij wakker wordt (meestal tussen 05.30 uur en 06.00 uur…) hebben wij altijd de hoop dat hij nog wel even in slaap valt als we zijn muziekje even aanzetten (haha, ijdele hoop…) en dan horen we hem meezingen. Of hij gooit er meteen bij het wakker worden al een lekker moppie in. Nou ja, beter zo dan dat hij huilend en chagrijnig wakker wordt, denken we dan maar… Maar aan dat tijdstip gaan we nog wel even werken, want het is me echt te vroeg, vooral in het weekend….
Ik denk dat het feit dat hij twee grote broers heeft, wel helpt met het kletsen. Hij kan al zo goed vertellen wat hij wil. Hele zinnen komen er al uit. Soms verstaan we hem niet, dan vragen we aan Tobias of Samuel: “Wat zegt ‘ie nou?” Zij verstaan hem namelijk altijd, zo grappig.
Zelf spelen
Moesten we in het begin echt naast hem gaan zitten als hij wilde spelen, inmiddels kan hij zichzelf ook al redelijk goed vermaken. Zo speelt hij graag met zijn Little People garage, boerderij en race toren en de autootjes van zijn broers. Maar hij is ook gek op puzzelen. Elke avond voordat hij gaat slapen, maken we een puzzeltje met hem. Dit doen we dan in plaats van voorlezen. Verder houdt hij van stickertjes plakken. Hoewel hem dat in het begin nog niet zelf lukte, kan hij dat nu wel. Al hangt het er wel vanaf welke stickertjes hij heeft. Ik kreeg via een vriendin de tip om van die dikkere stickers te kopen via Aliexpress. Deze kan hij zelf heel makkelijk van het stickervel afhalen en vervolgens opplakken.
Verjaardagsfeestje!
Traditie getrouw vierden we op de dag van zijn verjaardag een klein pannenkoekenfeestje. Bij alledrie de mannen gingen we op hun eerste verjaardag naar een pannenkoeken restaurant hier in het dorp. De verjaardagen daarna vierden we het gewoon lekker thuis met de opa’s en oma’s en pannenkoeken. Omdat vorige week Samuel zijn eerste zwemles had, vierden we het dit jaar bij mijn ouders thuis. Mijn vader bakte een hele stapel pannenkoeken en toen Sam en ik terugkwamen van zwemles konden we meteen aanschuiven!
Afgelopen zaterdag vierden we zijn verjaardag voor familie en vrienden. Hij is enorm verwend! Van ons kreeg hij een uitbreiding op zijn Little People collectie. We kochten de trein, de brandweer auto en het handige helpers huis voor hem en het is allemaal een groot succes. Zelfs zijn grote broers spelen er veel mee, haha. Het was echt een geslaagd feestje!
En nu is hij dan echt geen baby meer, zelfs geen dreumes, maar een echte peuter! Mijn baby’s worden groot…
