La vie de Mama
  • Home
  • Mama
    • Persoonlijk
    • Afvallen
    • Relatie
    • Mindset
    • Me-Time
    • Beauty
    • Zwangerschap
  • Baby & Kind
    • Opvoeding
    • Verzorging
    • Interieur
    • Kids fashion
  • Travel
    • Nederland
    • Buitenland
    • Uittips
    • Hotspots
  • DIY
    • Interieur
    • Traktaties
    • Feest
    • Knutselen
  • Spelen
    • Speelgoed
    • Spelletjes
    • Creatief
    • Kinderboeken
    • Educatief
  • Lifestyle
    • Bloggen
    • Budget
    • Boeken
    • Interieur
    • Food
    • Shopping
    • Winacties
  • Gastbloggers
    • Inspirerende momboss
    • Gastblogger Sabrina
  • Samenwerken
  • Home
  • Mama
    • Persoonlijk
    • Afvallen
    • Relatie
    • Mindset
    • Me-Time
    • Beauty
    • Zwangerschap
  • Baby & Kind
    • Opvoeding
    • Verzorging
    • Interieur
    • Kids fashion
  • Travel
    • Nederland
    • Buitenland
    • Uittips
    • Hotspots
  • DIY
    • Interieur
    • Traktaties
    • Feest
    • Knutselen
  • Spelen
    • Speelgoed
    • Spelletjes
    • Creatief
    • Kinderboeken
    • Educatief
  • Lifestyle
    • Bloggen
    • Budget
    • Boeken
    • Interieur
    • Food
    • Shopping
    • Winacties
  • Gastbloggers
    • Inspirerende momboss
    • Gastblogger Sabrina
  • Samenwerken

La vie de Mama

Baby & KindMamaPersoonlijkZwangerschap

Suikerziekte tijdens de zwangerschap

by La vie de Mama september 29, 2017maart 22, 2021
written by La vie de Mama september 29, 2017maart 22, 2021
Suikerziekte tijdens de zwangerschap

Deze derde zwangerschap verliep iets minder rooskleurig dan ik gehoopt had. Ik had van tevoren bedacht dat ik extra zou gaan genieten, omdat het misschien wel echt de laatste zwangerschap zou kunnen zijn. Maar dit verliep toch even iets anders…

Maandag 24 juli zat ik in het ziekenhuis voor een glucose tolerantie test. Zo’n test houdt in dat je nuchter geprikt wordt, je vervolgens een heel zoet drankje moet drinken. Je daarna twee uur moet wachten om na die twee uur weer geprikt te worden. De reden dat ik die test moest doen is omdat mijn andere twee zoons redelijk groot waren tijdens de geboorte. Dit was dus een test uit voorzorg. Er werd mij verteld dat de verloskundige de uitslag aan me zou doorbellen. Toen ik na twee dagen nog niets gehoord had, ging ik ervanuit dat het wel goed zat. Anders hadden ze toch wel al gebeld?

Maar toch werd ik nog die woensdag aan het einde van de middag gebeld. De verloskundige vertelde mij dat mijn score nét te hoog was. De grens ligt op 7,8 en laat ik nou net 7,8 scoren… Een grensgevalletje dus. Ze legde me uit wat dit precies betekende en dat ik z.s.m. een afspraak in het ziekenhuis moest maken, diezelfde week nog. Als het mij zelf niet zou lukken om dat die week in te plannen, dan moest ik haar terugbellen en dan zou zij contact opnemen met het ziekenhuis om het toch voor elkaar te krijgen.

Ik schoot meteen in de stress, want hoewel ze zei dat ik me om mijn baby geen zorgen hoefde te maken, was er wel enorme spoed bij. Nadat ze me een paar keer gerust had gesteld vertelde ze me ook dat ik nu overgedragen zou worden aan het ziekenhuis. Zodra mijn suiker weer normaal zou worden, kon ik weer terug naar mijn verloskundige praktijk.

Nadat ik had opgehangen belde ik meteen het ziekenhuis voor een afspraak en die werd dan ook meteen ingepland voor de dag erna. Bas ging gelukkig met me mee en zo zaten we donderdag bij de arts assistent, die ons uitlegde hoe het allemaal precies zat. Ook hier kreeg ik te horen dat ik me absoluut geen zorgen hoefde te maken. Waarschijnlijk had ik op de dag van de glucose test gewoon pech gehad.

Wel werden er meteen vier (!!) afspraken voor de week erna voor me ingepland. Een afspraak met de diëtist, een afspraak met de diabetici verpleegkundige, een afspraak voor een echo en een afspraak met de gynaecoloog. En dat verspreid over twee ziekenhuizen en 3 dagen. Ze weten wel hoe ze me zoet moeten houden 🙂

Een week later zat ik dus bij de diëtist om mijn eetpatroon door te nemen en tips te krijgen om mijn suiker zo stabiel mogelijk te houden. Ok, diëten voor de rest van de zwangerschap. Niet leuk, maar ook niet het einde van de wereld. En zo blijven de kilo’s tenminste nog een beetje binnen de perken. Aan het einde van het gesprek vertelde de diëtiste dat ik meteen door mocht naar de afspraak met de diabetici verpleegkundige want zij zou mij gaan uitleggen hoe ik mezelf moest gaan prikken….. Pardon?? Dit was dus de eerste keer dat ik hoorde dat ik mezelf zou moeten prikken. Nu ben ik echt geen fan van naalden, dus dit viel me even rauw op mijn dak…

Met het angstzweet tussen mijn bilnaad liep ik door naar de volgende afspraak… Ik moest eerst mijn handen wassen ” want je handen moeten goed schoon zijn tijdens het prikken”. Nou, binnen een minuut had ik angstzweethandjes dus dat wassen was voor niets geweest. Na wat uitleg kreeg ik een pen in handen waarin ik een naald moest bevestigen. Vervolgens moest ik een teststripje in een apparaatje stoppen en toen mocht ik mezelf in mijn vinger prikken. En uiteraard viel het 100% mee. Ik voelde er bijna niets van. Het is alleen het idee dat je jezelf aan het prikken bent… Ik kreeg een set mee naar huis en de opdracht om mezelf de dag erna 7 keer te prikken en die dag daarna 4 keer per dag.



Ik moet zeggen, die eerste dag waarbij ik dus zeven keer moest prikken, zat ik er aan het einde van de dag helemaal doorheen. Bij elke prik die ik moest zetten, was ik bang. En ook het timen en onthouden dat je moet prikken, het letten op wat je eet, de zorgen om de baby. Het werd allemaal even teveel. Maar na een uitgebreide huilbui en een troost sessie van mijn allerliefste kon ik er de volgende dag weer tegenaan.

Inmiddels prik ik twee keer per week vier keer per dag en geef ik die score netjes door aan het ziekenhuis. De scores zijn tot dusver nog stabiel genoeg en ik hoef op dit moment geen insuline bij te spuiten. Gelukkig maar en ik hoop echt dat dit zo blijft.

Het is nu afwachten hoe snel de baby groeit. Ik heb elke twee weken een groei echo gehad en morgen heb ik weer een afspraak (ik typ dit artikel vooruit, dus als jullie dit lezen heb ik die afspraak inmiddels al gehad) en dan gaan we kijken wat de opties zijn…

De komende weken worden dus heel spannend voor ons! Ik hou jullie op de hoogte!

liefs,-2-1

suikerZwangerschapssuiker
8 comments
0
FacebookTwitterPinterest
La vie de Mama

previous post
Ikea Wintercollectie: Geïnspireerd op de schoonheid van IJsland
next post
About last month #9: September

You may also like

About last month #19: september

oktober 5, 2018

Random questions generator tag

mei 8, 2017

Diary: Eerste stranddag en even samen weg

juni 18, 2021

In stijl naar het kerstdiner!

december 9, 2017

About last month #13: Januari

februari 5, 2018

3 x H&M kerst outfits voor meisjes

november 26, 2016

Diary: Bruiloftstress, karaoke en pannenkoekenfeest

augustus 18, 2020

Even bijkletsen: Corona en verplicht thuis

maart 24, 2020

Dingen die ik heb ontdekt als moeder van...

februari 21, 2020

About last month #26: April

mei 1, 2019

8 comments

Karin september 29, 2017 - 5:30 am

Het klinkt inderdaad als heel heftig als je niet meer onbezorgd kunt doen en laten (en eten!) en zoveel rekening moet houden met die testmomenten en je menu. Gelukkkig hoef je nog geen insuline te spuiten. Hoe was de echo?

La vie de Mama september 29, 2017 - 7:14 am

Echo zag er goed uit gelukkig. Het lijkt erop dat deze baby wel groter is dan gemiddeld maar niet zo groot wordt als zijn broers als hij zo door gaat groeien. Fingers crossed!

Gera september 29, 2017 - 11:27 am

Pff het veranderd steeds weer! Ik heb het een paar jaar geleden gehad. De rest kwam boven de 10 en ook met dieet gehaald. Maar het is allemaal nog strenger geworden met afspraken. Laat je niet gek maken hoor;).

Gera september 29, 2017 - 11:28 am

Rest = test

Christa september 29, 2017 - 2:38 pm

Ah is echt ff zuur maar komt allemaal goed! En je bent in goede handen!

Roelina oktober 1, 2017 - 8:59 pm

Oe spannend, vooral het prikken van jezelf. Hoop met je mee dat het stabiel blijft

Marieke oktober 2, 2017 - 5:53 pm

Klinkt heftig hè? Maar ik herken het wel. Ik at heel veel sla, viel daardoor vier kg af in zes weken. Nadeel nu, ik eet wel sla maar met heel veel tegenzin.
En fijn dat je maar twee keer in de week een dagcurve moet prikken. Ik moest het toen iedere dag doen. Overigens had ik ook 7.8 bij het prikken.

Marielle februari 19, 2018 - 11:06 pm

Zo herkenbaar dit verhaal ging bij mijn zwangerschap ook zo. Alleen ben ik zelf opgeleid tot diëtist dus heb dat stuk overgeslagen. Maar zo veel afspraken. Terwijl ik normaal gesproken weinig tot geen suiker en koolhydraten gebruikte. Waardes bleven keurig. Baby was keurig volgens iedereen. Alleen na de bevalling bleek dat ze wel wat groot was. Ruim 4 kg en ik ben een lichtgewicht.

Comments are closed.

Facebook Twitter Instagram Pinterest Linkedin Youtube Email Bloglovin

Over mij

Over mij

Welkom op La vie de Mama

Ik ben Kirsten, 37 jaar en woon samen met vier mannen, waarvan ik er met eentje getrouwd ben en de overige drie mijn zoons zijn. Met drie kids in de leeftijd van 2, 6 en 8 is het leven nooit saai. Ik blog dan ook over de dagelijkse dingen in het leven van een drukbezette moeder, die ook graag nog wel eens sociaal wil doen én van tijd voor zichzelf houdt! Voor jou creeër ik met La vie de Mama hopelijk ook een ontspannen momentje voor jezelf! Dus ga er even lekker voor zitten en dan wens ik je veel leesplezier! Liefs Kirsten

Sintcadeaus 2018

Privacyverklaring

  • Facebook
  • Twitter
  • Instagram
  • Pinterest
  • Linkedin
  • Youtube
  • Email
  • Bloglovin

© Copyright 2018 La vie de Mama. Alle rechten voorbehouden.


Back To Top
Hou je ook zo van cookies? Wij gebruiken cookies om ervoor te zorgen dat onze website zo soepel mogelijk draait. Als je doorgaat met het gebruiken van de website, gaan we er vanuit dat ermee instemt.Ik ben dol op cookies!