De speen afleren, een moment waar ik niet echt naar uitkeek. Want bij de andere twee mannen hadden we daar geen problemen mee, maar Matthias was echt verknocht aan zijn speentje. Toch lukte het ons binnen drie dagen om hem helemaal van de speen af te krijgen! Ik vertel hoe wij het deden!
Tobias
Toen Tobias geboren was, had ik een hele collectie aan speentjes liggen. Zowel gratis gekregen bij blije dozen als zelf gekocht. Hoewel hij afentoe zijn speentje in had, kon hij ook prima zonder. Slapen deed hij eigenlijk gewoon zonder speen. En op zijn eerste verjaardag legde hij zijn speen op de salontafel en liet hem daar vervolgens dagen liggen. Wij besloten de speen maar weg te gooien. Dat ging makkelijk!
Samuel
Toen Samuel geboren werd, had ik weer verschillende speentjes klaarliggen, maar Samuel wilde liever het echte werk bij zuigbehoefte. Nooit heeft hij een speen gehad, hij spuugde ze gewoon meteen weer uit. Vonden we ook prima, dat scheelde weer iets afleren op latere leeftijd!
Matthias
Matthias is een heel ander verhaal. Hij was vanaf dat hij geboren werd echt verknocht aan zijn speentje. Hij sliep er mee, zowel overdag als ’s nachts. En als we ergens heen gingen dan moest de speen ook mee. We reden er zelfs voor terug als we hem vergeten waren. Toen hij iets ouder werd, probeerde ik zijn speen overdag weg te leggen. Maar het kwam regelmatig voor dat hij er toch naar op zoek ging.
Speen zat
Een paar weken geleden was ik het ineens zat. Elke keer die speen in zijn mond en zijn tandjes gingen er ook helemaal naar staan. Nu had ik een aantal weken geleden al even op internet gekeken en ik kan inmiddels hele brochures laten drukken met alles wat ik inmiddels weet over het stoppen met de speen. Alle info die je wilt hebben vind je op internet, in brochures op het consultatie bureau en ook mensen om je heen hebben vaak tips over wat bij hun werkte.
Op onze eigen manier
Maar ik besloot het toch op mijn eigen manier te doen. Dus op een woensdagochtend zei ik toen ik hem uit zijn bedje haalde:”We laten je speentje op je kamertje liggen ok? Want die heb je alleen nodig met slapen.” Dat vond hij prima. Tijdens zijn slaapje overdag, mocht hij zijn speentje weer in en daarna lieten we de speen weer op zijn kamer liggen.
Dit deden we drie dagen en toen vonden we dat het tijd werd om ook tijdens het slapen de speen weg te laten. Bas legde hem op bed voor zijn middagslaapje en liet de speen beneden. Hij zei er helemaal niets over tegen Matthias en verrek, hij ging gewoon slapen. In de avond hetzelfde verhaal. Echt bizar hoe makkelijk dat ging!
Weg speen!
Hij heeft sindsdien geen speen meer aangeraakt. Wel vroeg hij er nog één keer om. We liepen toen in de Ikea en hij wilde graag naar Smalland maar daar is hij nog iets te klein voor. Dus was hij heel verdrietig en toen wilde hij graag zijn speentje. Maar na wat afleiding was hij zijn speen alweer vergeten!
Ieder kind is anders
Nu is het natuurlijk niet zo dat het bij elk kind zo werkt. Ieder kind is anders en elke situatie is weer anders. Ik had het eerder ook al geprobeerd namelijk, maar toen ging hij echt niet slapen zonder speen. Wel vertelde ik hem al een tijdje dat hij echt een grote jongen was en dat speentjes eigenlijk voor baby’tjes zijn. Dat grote jongen gedeelte vond hij machtig interessant. Dus dat zal ook wel geholpen hebben.
Ik denk dat je vooral goed moet kijken of het kind er al enigszins klaar voor is en vooral goed naar je eigen gevoel luisteren. Ik kreeg een jaar geleden namelijk al de “opdracht” van het consultatiebureau om te stoppen met de speen, maar vond het toen nog niet het juiste moment.
Heeft/had jouw kindje ook een speen?
